Hemşireler Günü resimli mesajları! En güzel Hemşireler Günü sözleri!

Hemşireler Günü resimli mesajları! Hemşireler Günü, 1964 yılından itibaren ülkemizde de unutulmamaktadır. Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de aynı tarihte kutlanan bu anlamlı günde hemşirelik mesleğinin sorunları ortaya konur ve çözümler üretilmektedir. Koronavirüsün tüm dünyayı etkisi altına aldığı zorlu günlerde hemşireler ve doktorlar yılmadan çalışmaya devam ediyor. Sevdiklerinin Hemşireler Günü'nü kutlamak isteyen vatandaşlar en güzel Hemşireler Günü mesajlarını arama motorlarından araştırmaya devam ediyor. İşte, Hemşireler Günü resimli mesajları! En güzel Hemşireler Günü sözleri! Detaylar haberimizde..

HEMŞİRELER GÜNÜ RESİMLİ MESAJLARI!

Tüm hemşirelerimizin, Hemşireler Haftasını kutluyor, sağlık ve mutluluk diliyorum.

Ebe ve hemşireler günü kutlu olsun. Bu ülke sizinle gurur duyuyor..

 Hayatımız ve sağlığımız için emek harcayan hemşirelerimizin Hemşireler Günü ve Hemşireler Haftası kutlu olsun.

12-18 Mayıs Hemşireler haftası. Bütün hemşirelerimizin Hemşireler günü kutlu olsun.

 Sevgi, şefkat ve hoşgörünün simgesi haline gelen hemşirelerimizin hemşireler günü kutlu olsun.

Sağlık sektörünün vazgeçilmez haline gelen tüm hemşirelerin hemşireler günü kutlu olsun…

12 Mayıs Dünya Hemşireler günü, sağlık personelimize kutlu ve hayırlı olsun..

SUS HEMŞİRE’NİN HİKAYESİ

Ülkemizde bulunana binlerce hemşirenin sembolü haline gelen ‘sus işareti yapan hemşire’ yıllar sonra gerçek hikayesini anlatmıştı. Hastane duvarlarını süsleyen ünlü ‘Sus’ pozunun sahibi Dilek Tunca, yıllarca önce verdiği bir röportajda ‘sus hemşire’ fotoğrafının ortaya çıkışını şu sözlerle ifade etmişti;

Hiç unutmuyorum, 1976 senesinin yazıydı. Turizm işimle ilgili Almanya’dan döndüğüm gün annem söyledi “Seni ajanstan aradılar” diye. İstanbul Reklam Ajansı’ydı, Cağaloğlu’nda. Şimdi kapandı tabii. Hatta döndüğümün ertesi günü çekildi o fotoğraf. Şişli’de yaşıyordum. Babam Subay Emeklisi, annem ise terziydi.

O dönem turizmciydim, aynı zamanda mankenlik yapıyordum. Şimdiki kadar çok manken yoktu. Biz 10-12 kişi kadardık. Simla Kantarcıoğlu, Başak Gürsoy, Fatoş Altınkum’lar filan. Ertesi gün hemen gittim ajansa. Yurtoğlu ilaç firması, hastanelere bir ‘Sus Pankartı’ yaptırmak istiyormuş. Firma beni seçmiş. O zamanlar ‘kast ajansı’ diye bir şey de yoktu. Reklam ajansları birbirine haber verirdi. Bağlı olduğumuz bir ajans da yoktu. Hepimiz birbirimizi tanırdık. Ekspozisyonlara 1-2 kişi çıkardık. Rozet Konfeksiyon için hep beraber çektirdiğimiz fotoğraflarımız da vardır.

20 küsurlu yaşlardaydım. Gündüz çalışırken, 2 saatliğine gidiyorsun. Bir tek katalog çekimleri art arda birkaç gün sürerdi. O da günde 2 saat, dediğim gibi. Çalıştığım turizm şirketi Harbiye’deydi, izin alıp giderdim. ‘Bayan Sus’tan önce de deterjan reklamları vardı. 4 sene oynadım. ‘Bayan Omo’ydum o zamanda. Hayat, Ses Mecmuası’nda çıkardı fotoğrafları. Reklam filmi de çekildi. Hem de ilk renkli reklam filmiydi. Çamaşırları asıyorum. ‘Benim için önemli olan beyazlık’ diyorum.

‘Bayan Sus’ için ajansta bir sürü poz çektiler, sonra arasından da bildiğimiz pozu seçtiler. Set normaldi. 2-3 kişiydik. “Bir tek hastanelere koyacağız, sus işareti yapın” dediler. Reklam ajansının müdürü, bir de kameramanlar vardı. Elbiseyi de Haseki Hastanesi’nin başhemşiresinden ödünç almışlardı.